ICQ werd voor het eerst gelanceerd in november 1996 door het in Israël gevestigde Mirabilis, een bedrijf dat voortkwam uit vier Israëlische studenten die het mogelijk wilden maken om via het internet en je computer contact te hebben met de hele wereld. Aan het begin kon je in ICQ realtime zien wat de ander typte, maar dat is er uiteindelijk uitgehaald. De naam stond voor I Seek You.
It was the first thing I could think of in my life that resembled Facebook-style social networking, and it was also my first experience with anything resembling online dating. She found my profile, I sounded cool to her, and she messaged me.
ICQ was -naast de chatbox van TMF- een van de manieren om online te chatten in de jaren ‘90. Bij ICQ moest je een enorm lang nummer van iemand weten om diegene te kunnen opzoeken: het UIN (User Identification Number). Eén van de meest herkenbare dingen aan ICQ was het vreemde uh-oh-geluidje dat je hoorde als je een bericht had. Daarnaast is het logo ook bij velen in het brein geprint: een groen bloemetje met dikke zwarte lijnen.
Na de lancering had ICQ in mei 1997 850.000 gebruikers, en in april 1998 was het gebruikersbestand gegroeid tot negen miljoen, waarvan 2,5 miljoen het elke dag gebruikten. Uiteindelijk verwierf AOL Mirabilis en kreeg daarmee ICQ in handen in juni 1998 voor 287 miljoen dollar. In 2001 had ICQ een piek bereikt van 100 miljoen geregistreerde gebruikers.
Toen Twitter en Facebook populairder werden, verlieten veel gebruikers van over de hele wereld ICQ, en in 2010 verkocht AOL ICQ weer door aan de Russische Digital Sky Technologies voor 187 miljoen dollar. Dit bedrijf werd later omgedoopt tot VK en gebruikers wordt door VK aangeraden om over te schakelen naar VK Messenger of VK WorkSpace.
